„Przełamując fale”: pierwszy raz w cyfrowej jakości!

31 lipca w polskich kinach pojawi się pierwszy raz w cyfrowej jakości jeden z najlepszych i najgłośniejszych filmów Larsa Von Triera, "Przełamując fale". Od tego filmu rozbłysła gwiazda dwóch znakomitych aktorskich osobowości: pochodzącej z Wielkiej Brytanii Emily Watson oraz Duńczyka Stellana Skarsg?rda.

Bohaterką filmu jest Bess McNeill (nominowana do Oscara Emily Watson), która właśnie zawarła związek małżeński z Janem (Stellan Skarsg?rd), pracownikiem platformy wiertniczej. Chociaż Bess jest głęboko wierząca i postępuje według wytycznych swojej wiary, lokalna społeczność nie akceptuje jej małżeństwa, a Jana traktuje jak obcego. Kiedy mężczyzna znów wyrusza na platformę, poddana społecznemu ostracyzmowi Bess gorliwie modli się do Boga, by jej rozłąka z mężem trwała jak najkrócej. Jej prośba zostaje spełniona. Jan wraca do domu wcześniej w wyniku wypadku, któremu uległ przy pracy. Sparaliżowany mężczyzna prosi żonę, obwiniającą się o jego nieszczęście, by współżyła z innymi mężczyznami i opowiadała mu o swoich przeżyciach, bo tylko w ten sposób może być dalej szczęśliwa. Na początku niechętna wytycznym męża, Bess z czasem zaczyna wierzyć, że dzięki temu jej mąż wróci do zdrowia.

?Przełamując fale? uchodzi dziś za klasyczny obraz utrzymany według zasad manifestu DOGMA 95. Oszczędna scenografia, specyficzna gra aktorska i plastyczne, niedoświetlone zdjęcia budują niepowtarzalny klimat. Mimo upływającego czasu, film nie zestarzał się ani trochę. Prowokacyjny, autorski styl Larsa Von Triera przyniósł liczne nagrody filmowe, w tym Grand Prix festiwalu w Cannes.

Lars Von Trier Jeden z najwybitniejszych współczesnych twórców filmowych. Urodził się w 1956 roku w Kopenhadze. Ukończył szkołę filmową w swoim rodzinnym mieście. Jeszcze jako student rozpoczął międzynarodową karierę od dwukrotnego zwycięstwa na festiwalu   filmów studenckich w Monachium. Jego debiut, ?Element zbrodni? nie tylko został zakwalifikowany do konkursu MFF w Cannes w 1984 roku, ale zdobył tam nagrodę najwyższej komisji technicznej.  Film stanowił pierwszą część ?trylogii europejskiej?, na którą złożyły się jeszcze ?Epidemia? (1988) i ?Europa?. Filmy te były typowymi przykładami   autorskiego   kina   artystycznego ? poszukującego i wyrafinowanego stylistycznie. W 1995 roku Von Trier ogłosił wraz z grupą innych skandynawskich reżyserów Manifest Grupy Filmowej ?Dogma?, który uznawany jest za jeden z najważniejszych aktów przemiany sztuki filmowej. Zakładał on odejście od filtrów i efektów optycznych na rzecz naturalności, zakazywał eksperymentów z chronologią i wypełniania ekranowego czasu ?powierzchowną akcją? (używanie broni, morderstwa), a także nakazywał filmowanie kamerą ?z ręki?. To właśnie do tych zasad próbowały się stosować filmy ?Przełamując fale? (1996), ?Idioci? (1998) i ?Tańcząc w ciemnościach? (2000). Ten ostatni canneńskie jury nagrodziło Złotą Palmą, najważniejszą nagrodą festiwalu. Filmy Duńczyka mają tylu zwolenników, co przeciwników. Przez jednych Von Trier uważany jest za geniusza, przez drugich ? za manipulatora współczesnego kina. Podział ten utrzymał się także przy okazji premier innych filmów twórcy, jak ?Dogville? (2003), ?Mandarlay? (2005), ?Melancholia? (2011) czy ?Nimfomanka? (2013).

Autorem polskiego plakatu do filmu "Przełamując fale" jest Jerzy Skakun z pracowni Homework, kontynuator tradycji Polskiej Szkoły Plakatu.

Źródło: materiały prasowe